मुदा करात्त मोदकं सदा विमुक्ति साधकं
कला धरावतं सकं विलासिलोक रञ्जकम् ।
अनायकैक नायकं विना शितेभ दैत्यकं
नता शुभा शुनाशकं नमामि तं विनायकम् ॥१ ॥ 
नतेत राति भीकरं नवोदि तार्क भास्वरं
नमत्सुरारि निर्जरं नताधिका पदुद्धरम् । 
सुरेश्वरं निधीश्वरं गजेश्वरं गणेश्वरं 
महेश्वरं तमाश्रये परात्परं निरन्तरम् ॥२ ॥
समस्त लोक शङ्करं निरस्त दैत्य कुञ्जरं
दरेत रोदरं वरं वरेभव क्त्रक्षरम् । 
कृपाकरं क्षमाकरं मुदाकरं यशस्करं 
नमस्करं नमस्कृतां नमस्करोमि भास्वरम् ॥३ ॥ 
अकिं चनार्ति मार्जनं चिरन्त नोक्ति भाजनं
पुरारि पूर्वनन्दनं सुरारिगर्व चर्वणम् । 
प्रपञ्च नाशभीषणं धनञ्जयादि भूषणं
कपोल दान वारणं भजे पुराण वारणम् ।। ४ ।। 
नितान्त कान्त दन्तकान्ति मन्तकान्त कात्मजम
चिन्त्य रूप मन्तहीन मन्तराय कृन्तनम् 
हृदन्तरे निरन्तरं वसन्त मेव योगिनां
तमेक दन्तमेव तं विचिन्त यामि संततम् ॥ ५ ॥ 
महागणेश पञ्चरत्न मा दरेण योऽन्वहं
प्रगायति प्रभातके हृदि स्मरन् गणेश्वरम् ।
अरोगतामदोषतां सुसाहितीं सुपुत्रतां
समाहिता युरष्टभूति मभ्युपैति सोऽचिरात् ॥६ ॥

 
॥ श्रीमच्छङ्कराचार्यकृतं गणेशपञ्चरत्नस्तोत्रं सम्पूर्णम् ॥